Narodowe Święto Niepodległości – fotorelacja

Uczciliśmy 104. rocznicę Odzyskania Niepodległości.

 

„Niepodległe i suwerenne państwo dla Polaków zawsze było wartością najwyższą. Niestety, w latach 1772, 1793 i 1795 Prusy, Rosja i Austria dokonały trzech rozbiorów, w wyniku których Rzeczpospolita zniknęła z mapy Europy. Marzenia pięciu pokoleń Polaków o wolności spełniły się dopiero wraz z klęską wszystkich zaborców i zakończeniem I wojny światowej. Polska, po 123 latach zniewolenia, odzyskała niepodległość i rozpoczęła trudny i złożony proces odbudowy swojej państwowości.

10 listopada 1918 r. powrócił do Warszawy – zwolniony z więzienia w Magdeburgu – Józef Piłsudski. 11 listopada podpisano zawieszenie broni na froncie zachodnim. Dekretem z tego samego dnia Rada Regencyjna oddała Józefowi Piłsudskiemu naczelne dowództwo nad wojskiem. Rada rozwiązała się 14 listopada, przekazując całą władzę nad tworzącym się państwem Józefowi Piłsudskiemu.

Gdy wspominamy odzyskanie niepodległości, musimy pamiętać o jej „ojcach” – ludziach, którzy swoją determinacją i oddaniem idei wolności do niej doprowadzili: Józefie Piłsudskim, Romanie Dmowskim, Ignacym Janie Paderewskim, Józefie Hallerze, Ignacym Daszyńskim, Wincentym Witosie i Wojciechu Korfantym. Wywodzili się z różnych środowisk politycznych i mieli różne wizje odradzającego się państwa, ale łączył ich jeden nadrzędny cel: odbudowa Polski wolnej, niepodległej, niezależnej i suwerennej. „Ojcowie” polskiej niepodległości wywarli też wpływ na kształt granic odrodzonej Rzeczypospolitej. Ustalono je ostatecznie dopiero w 1921 r. w wyniku traktatu wersalskiego, kolejnych powstań – śląskich, wielkopolskiego i sejneńskiego, plebiscytów narodowościowych i traktatu ryskiego.

Dzień 11 listopada ustanowiony został uroczystym Świętem Niepodległości na mocy ustawy z 1937 r. o Święcie Niepodległości. Po II wojnie światowej zniesiono to święto już 22 lipca 1945 r. ustawą Krajowej Rady Narodowej. W okresie PRL-u obchody rocznicy odzyskania niepodległości 11 listopada organizowane były nielegalnie przez środowiska niepodległościowe, a ich organizatorzy i uczestnicy często byli represjonowani przez ówczesne władze. Wyjątek stanowiły lata 1980–81, kiedy za sprawą „Solidarności” przywrócono Świętu Niepodległości należne miejsce w świadomości społecznej. Decyzja o ustanowieniu Narodowego Święta Niepodległości 11 listopada była jedną z pierwszych procesu transformacji ustrojowej w 1989 r.”